W pierwszą niedzielę października w naszej parafii odbył się Odpust ku czci Matki Bożej Różańcowej. Mszę św. celebrował Ks. prof. dr hab. Marek Tatar Prodziekan Wydziału Teologicznego UKSW w Warszawie, Członek Komisji Episkopatu ds. Duchowieństwa.
Po mszy św. ruszyła procesja do czterech kapliczek różańcowych . W procesji uczestniczył ks. Krzysztof Cielniak proboszcz ze Słupicy. Poniżej zamieszczamy artykuł ,,Z różańcem przez życie" .
Początek jesieni to w sferze naszego życia duchowego czas różańca. Okres, gdy gromadząc się w naszych kościołach, a niekiedy i domach, we wspólnocie bądź w samotności, przesuwamy przez palce paciorki różańcowe. Trudno byłoby wskazać piękniejszą i bliższą ludzkiemu życiu modlitwę. Poszczególne tajemnice różańca są rozważaniem miłości Boga do człowieka w różnych jej kontekstach, ale i odbiciem różnych pór w naszym życiu. Nie odrywa nas on od rzeczywistości, lecz pomaga nam żyć w niej blisko Boga. Różaniec to synteza dziejów każdego człowieka, który ma swoje tajemnice radosne, bolesne, światła i chwały. Przeżył je Chrystus, przeżyła Maryja, przeżywamy i my. Różaniec pomaga nam więc nie tylko odnaleźć Boga, ale i samego siebie. Rozważać wraz z Maryją ważne fakty z życia Jezusa to znaczy lepiej rozumieć słowa i czyny Jej Syna, pozwolić Mu kształtować nasze serca i umysły. Dlatego, jak mówił Jan Paweł II, modlitwa różańcowa – tak łatwa, a równocześnie tak bogata – zasługuje na to, aby wspólnota chrześcijańska odkrywała ją nieustannie. Stanowi, bowiem prawdziwą modlitwę życia, zarówno dla ludzi prostych i pokornych, jak i uczonych oraz wpływowych. Trudno nie zauważyć, że w kilku ostatnich, wielkich objawieniach Matka Boża wskazała modlitwę różańcową, jako najbardziej potrzebną ludzkości. W czasie objawienia w Lourdes w 1858 r. miała sznur różańca na ramieniu, a przed stu laty w Fatimie zachęcała by codziennie odmawiać różaniec. Wielu świętych, wśród nich święci naszych czasów: św. Faustyna, św. Maksymilian Kolbe, św. Jan Paweł II, podczas swego ziemskiego życia nie rozstawali się z różańcem, to m.in. modlitwa różańcowa doprowadziła ich do świętości. Z różańcem nie rozstawał się ks. Jerzy Popiełuszko dziś błogosławiony. Jedynym rozstaniem ks. Popiełuszki z różańcem była sytuacja, gdy jego zmasakrowane ciało oprawcy wrzucali do Wisły. Wtedy to z sutanny księdza wypadł różaniec, który później jako dowód nadał właściwy kierunek, podczas działań poszukiwawczych i prowadzonego śledztwa . Było to na moście przy tamie we Włocławku.
Różaniec przypomina, że wiara to nie tylko stan umysłu, ale codzienny sposób na życie: osobiste, rodzinne, społeczne i zawodowe. Broni nas on przed zamknięciem się w kręgu spraw doczesnych, zapomnieniem, że Bóg nas pierwszy umiłował, że Jego obecność jest niezasłużonym darem. W modlitwie różańcowej w łączności z Matką Boga możemy myślą i wyobraźnią znaleźć się w Betlejem w noc Bożego Narodzenia, na Kalwarii w Wielki Piątek i wszędzie tam, gdzie prowadzą nas tajemnice różańca. Przez różaniec pozwalamy, aby Maryja nie tylko prowadziła nas w rozważaniu tajemnic Chrystusa, ale pomogła nam na serio żyć Ewangelią, nadając głębszy sens wszystkim wymiarom naszego życia. Różaniec możemy odmawiać zawsze i wszędzie. Można się z nim budzić, zasypiać i wędrować przez różne życiowe chwile po to, aby nigdy nie utracić mocnej liny, która łączy ziemię z niebem.
Różaniec pomaga nam, abyśmy w codziennym życiowym pośpiechu, skoncentrowani na rodzinie i pracy, nie zgubili się na drodze do wieczności. Po to jednak, aby odkryć jego prawdziwą wartość, trzeba najpierw wziąć go do ręki. Szczególna okazja właśnie się nadarza, teraz w październiku. Rozważając poszczególne tajemnice kolejnych części Różańca, odbywamy wędrówkę od miasta Nazaret, w którym anioł zwiastuje Maryi nadejście czasu wypełnienia Bożych obietnic i narodzenie Jej Boskiego Syna, aż do Niebieskiego Jeruzalem, dokąd Maryja została wzięta z duszą i ciałem. Różaniec to wspaniała modlitwa serca, podczas której powtarzanie słów „Zdrowaś Maryjo” kieruje myśli i uczucie ku Chrystusowi, by następnie zwrócić się z pełnym ufności błaganiem do Jego i naszej Matki.
autor Wiesław Jaroszek